Polomarket Stegna – Twój niezawodny wybór na udane zakupy!
Stegna, urokliwa miejscowość położona na polskim wybrzeżu Bałtyku, przyciąga każdego roku rzesze turystów, którzy pragną spędzić wakacje na pięknych plażach i cieszyć się atrakcjami tego regionu. Wśród niezbędnych elementów udanego wypoczynku są również wygodne i dobrze zaopatrzone sklepy, w których można zaopatrzyć się w produkty na codzienne potrzeby. Właśnie takim miejscem jest sklep Polomarket, położony w samym sercu Stegny, który z pewnością spełni oczekiwania zarówno mieszkańców, jak i przyjezdnych gości.
Sklep Polomarket Stegna oferuje szeroką gamę produktów, które zaspokoją potrzeby nawet najbardziej wymagających klientów. Obejmuje ona świeże owoce i warzywa, mięso, nabiał, pieczywo, produkty spożywcze, napoje oraz artykuły chemiczne i kosmetyczne. Wszystko to sprawia, że Polomarket jest idealnym miejscem na kompletowanie zakupów podczas pobytu nad morzem. Czy zaopatrzenie się w niezbędne produkty na co dzień.
Wspieranie lokalnych dostawców:
Sklep Polomarket w Stegnie stawia na współpracę z lokalnymi producentami. Dzięki czemu klienci mają możliwość nabyć świeże i wysokiej jakości produkty z regionu. Taki wybór wpływa pozytywnie na lokalną społeczność, a także gwarantuje smaczne i wartościowe artykuły spożywcze.
Komfort i wygoda zakupów:
Polomarket Stegna dba o swoich klientów, oferując przestronne wnętrza, dobrze zorganizowane alejki oraz łatwo dostępne półki z produktami. Elastyczne godziny otwarcia, w tym również w weekendy, pozwalają na zrobienie zakupów w dogodnych dla klienta momentach.
Atrakcyjne ceny i promocje:
Klienci sklepu Polomarket Stegna mogą liczyć na konkurencyjne ceny oraz liczne promocje. Sprawiają one, że zakupy w tym miejscu są opłacalne i przystępne dla każdego budżetu. Dzięki temu zarówno mieszkańcy, jak i turyści mogą cieszyć się wygodą i oszczędnością podczas codziennych zakupów.
Podsumowanie:
Sklep Polomarket w Stegnie to miejsce, które z pewnością przypadnie do gustu każdemu. Przedewszystkim temu kto ceni sobie wygodę, różnorodność produktów i atrakcyjne ceny. Zobacz także sklep Dino.
Dino w Stegna jako wspaniałe miejsce na codzienne zakupy.
Stegna, malownicza miejscowość położona na wybrzeżu Bałtyku, znana jest ze swojej pięknej plaży, wspaniałej atmosfery oraz różnorodności atrakcji turystycznych. Jednak, aby w pełni cieszyć się urokami tego miejsca, warto również znać dobrą lokalizację na codzienne zakupy. Właśnie tutaj, w sercu Stegny, znajduje się sklep Dino Stegna- doskonałe miejsce, które zaspokoi potrzeby mieszkańców i turystów.
Sklep Dino w Stegnie oferuje bogaty wybór produktów, począwszy od świeżych warzyw i owoców, poprzez nabiał, mięso, wędliny, produkty spożywcze, aż po artykuły chemiczne i kosmetyczne. To idealne miejsce, aby zrobić zakupy na codzienny obiad, uzupełnić lodówkę podczas pobytu nad morzem czy kupić potrzebne drobiazgi.
Przyjazna obsługa i lokalne produkty:
Jednym z atutów sklepu Dino w Stegnie jest jego miła i pomocna obsługa, która zawsze służy radą i jest gotowa do udzielenia informacji na temat produktów. Ponadto, sklep stawia na współpracę z lokalnymi dostawcami, dzięki czemu klienci mają dostęp do świeżych produktów regionalnych o wysokiej jakości.
Wygoda zakupów:
Sklep Dino w Stegnie dba o wygodę swoich klientów, oferując przestronne wnętrze, wygodne alejki oraz łatwo dostępne półki z produktami. Długi czas otwarcia, nawet w weekendy, pozwala na zrobienie zakupów w dogodnych dla klienta godzinach.
Promocje i atrakcyjne ceny:
Aby przyciągnąć klientów i utrzymać ich lojalność, sklep Dino w Stegnie regularnie przygotowuje promocje oraz oferty specjalne. Atrakcyjne ceny na wiele produktów sprawiają, że zakupy w tym miejscu są opłacalne zarówno dla mieszkańców, jak i turystów.
Podsumowanie:
Sklep Dino Stegna to doskonałe miejsce na codzienne zakupy dla mieszkańców oraz turystów odwiedzających urokliwe wybrzeże Bałtyku. Bogaty asortyment, lokalne produkty, przyjazna obsługa oraz atrakcyjne ceny sprawiają, że warto zrobić tu swoje zakupy i cieszyć się wygodą oraz zaoszczędzonym czasem. Zobacz także sklep Polomarket.
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Stegnie – Pierwsze dokumenty potwierdzające istnienie kościoła rzymskokatolickiego w Stegnie pochodzą z XIV wieku. Według źródeł z w 1465 roku. w Stegnie istniał kościół gotycki. W świątyni były prowadzone rokowania polsko – krzyżackie w ostatnich latach wojny trzynastoletniej w 1465 roku. Nie zachowały się o nim żadne informacje.
W 1609 r. niemiecki proboszcz Georg Klein wybudował mały drewniany kościółek, który spłonął w 1676. Ocalała jedynie wieża, organy, wyposażenie ołtarza oraz dzwon z okresu wojny 13-letniej.
W miejscu starej świątyni 25 marca 1681 r. rozpoczęto prace nad budową nowej pod nadzorem Petera Willera – architekta, geodety, a także mechanika Miasta Gdańsk. Budowa barokowego kościoła, jak podają kroniki, była kosztowna (np. cieśla Peter Kamrath otrzymał: 2000 florenów, 8 beczek piwa, 15 beczek Krullingu i 6 świerków. Andreas Boshe za budowę wieży otrzymał 1150 florenów oraz drewno ze starej wieży, która ocalała). 29 listopada 1681 – w I Niedzielę Adwentu – ks. Martinus Kruger dokonał poświęcenia kościoła. 25 maja 1682 r. ukończono budowę chóru, zaś 15 czerwca 1683 rozbudowano organy. Autorem wieży był Boshe, zaś hełmu, krzyża i chorągiewki – Daniel Madler.
Ostatecznie prace ukończono 17 listopada 1683 – rok ten widnieje na chorągiewce – błędnie interpretowane jako data budowy kościoła. Na nowej wieży umieszczono również dzwon z 1643 roku, ocalały po pożarze, który do dziś w każde południe wybija godzinę 12-stą, a także dwa większe – w 1732 roku. W czasie II wojny światowej Niemcy wywieźli XVIII-wieczne dzwony. Dopiero w ostatnich latach dzięki współpracy prof. Januszajtisa z ks. Knapikiem jeden z nich powrócił do kościoła. Na ponad trzystuletnim dzwonie widnieje łacińska inskrypcja: Domine, da pacem in diebus nostris co oznacza: Panie, daj pokój naszym czasom.
W 1945 roku zajęli go katolicy; wtedy też został poświęcony w obrządku łacińskim. 12 czerwca 1946 roku przybył do Stegny pierwszy powojenny duszpasterz. W 1948 roku administrator apostolski diecezji gdańskiej ks. Andrzej Wronka erygował w Stegnie parafię, obejmującą swym zasięgiem niemal całą Mierzeję Wiślaną.
Budynek kościoła
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Stegnie to kościół parafialny o konstrukcji szachulcowej. Zbudowany przez luteran w latach 1681-1683. Posiada 1 wieżę, 1 nawę, strop beczkowy, drewniany, barokowy ołtarz główny z 1572 roku oraz barokowe organy. Ciekawe są umieszczone na stropie świątyni płócienne malowidła przedstawiające wydarzenia z końca wojny trzynastoletniej, kiedy to w Stegnie prowadzono pertraktacje pokojowe.
Wnętrze świątyni
Unikatowe wyposażenie kościoła stanowi największy model statku w Polsce. Dar załogi w podzięce za cudem uratowane życie. Zaś autorem największego modelu statku w Polsce jest F.W. Wehlm. Pracę ukończono dzień przed Wigilią w 1872 roku. Po 130 latach przeprowadzona konserwację pod przewodnictwem K. Bogackiego w Muzeum Morskim w Gdańsku.
Ołtarz
Obraz Złożenie do grobu Caravaggia
Nie ma informacji na temat daty budowy i autora ołtarza. Na dziele wymalowano datę 1687, kiedy przeprowadzono konserwację, a także dobudowano dwa ażurowe skrzydła. Ołtarz pokryty polichromią olejną, koloru seledynowego, która pochodzi prawdopodobnie z XIX/XX w. W centrum znajduje się obraz Rafała Dębskiego Najświętsze Serce Pana Jezusa upamiętniający rok jubileuszowy. Ołtarz posiada ukrytą za obrazem lustrzaną kopię obrazu Caravaggia Złożenie do grobu. Płótno przedstawiające pogrzeb Zbawiciela można odsłaniać przez podniesienie na specjalnych linach pracy Dębskiego.
Podczas gdy po prawej ręce Mesjasza umieszczono rzeźbę Jana Chrzciciela, który spogląda na Chrystusa, opierając się o kij, na cokole widnieje liczba 16. Z lewej strony Jezusa stoi Mojżesz z dekalogiem na kamiennej tablicy. Mimo jej ciężaru Prorok, utrzymuje ją w 4 palcach i, w przeciwieństwie do Jana Chrzciciela, nie opiera się. Na cokole wygrawerowano liczbę 87. Te cyfry oznaczają datę konserwacji. Tak, jak Św. Jan, Mojżesz spogląda na twarz Zbawiciela ludzkości, któremu pod stopami umieszczono tabernakulum. Tak, jak całą centralną część ołtarza cofnięta do wewnątrz, uwieńczono ją złotymi kolumnami.
Boczne skrzydła charakteryzują się ażurami, wiszącymi na gzymsie, które podtrzymują dwie złote kolumny. Zaś ich podstawy są proste, estetyczne, pomalowane farbą olejną, koloru seledynowego. Na gzymsach stoi 4 Ewangelistów w czerwonych i błękitnych szatach. W centralnej części górnej kondygnacji ulokowany został obraz Zmartwychwstanie. Z prawej strony umieszczono rzeźbę kobiety mającą na rękach dziecko, a także małą dziewczynkę trzymającą ową niewiastą za suknię. Drugi posążek również przedstawia kobietę, w lewej ręce trzyma ona księgę z napisem w języku łacińskim: Caritas i Venitas (tzn. Miłość i Sprawiedliwość). Obok stoi baranek. Obydwie figury obok siebie mają złote kolumny podtrzymujące gzyms, na którym umieszczono symetrycznie dwie figury: z lewej rzeźba przedstawia kobietę trzymającą pas, zaś z drugiej damie na kolana próbuje wejść baranek.
Na ołtarzu soborowym znajduje się obraz Ostatnia Wieczerza. Również on nie przetrwał na kartach kronik.
Sufitowe płótno
Z pewnością sufit tego kościoła pokrywa największy obraz w Polsce i jeden z największych w Europie. Wymiary płótna to 35 na 18m, czyli 450m2. Zaś Cały strop pokrywa lniane płótno o luźnym splocie, wykonane metodą nici zmiennej. Na 1cm2 przypada 6-7 nici. Dzieło zostało przytwierdzone specjalnymi gwoździami do drewnianej przybitki. Artysta swoją pracę rozpoczął 5 lipca, a skończył w październiku 1688 r. Shneider stosował tzw. Szkołę Niderlandzką, metodą opisywaną przez konserwatorów następująco:
Malowidło wykonane było nie z palety, ale farbami przygotowanymi w naczyniach i nakładanymi jeden kolor na drugi kryjąco lub tzw. suchym pędzlem. (z 1971),
Arcydzieło można podzielić na dwie części: centralną – prostokąt oraz obramowanie. W centrum umieszczono Zmartwychwstanie Chrystusa. Podczas gdy w narożnikach prostokąta malarz przedstawia obrazy: Przypowieść o dziesięciu pannach, Spotkanie Chrystusa z Samarytanką, Niesienie Krzyża oraz Wskrzeszenie Łazarza. Nad częścią prezbiterium umieszczono Sąd Ostateczny. Częściowo zasłaniany przez ołtarz. Na obramowaniu artysta przedstawił 12 Apostołów, a między nimi piękne ornamenty i medaliony o rowelkowo-roślinnych motywach, połączonych girlandami roślinno-owocowymi, a także kartusze z motywami głowy.
Konserwacji dokonano w latach 1973 – 1980 pod kierunkiem Ewy i Jerzego Wolskich. Archiwum parafialne posiada 8-tomową kronikę opisującą 8 lat prac konserwatorskich. Bez wątpienia malowidło po impregnacji roztworami żywicznymi należało osuszyć od wilgoci nagromadzonej przez 3 stulecia.
Malowidła ścienne
Reinhold Schneider w 1688 roku, oprócz obrazu sufitowego, namalował jeszcze 4 malowidła ścienne, na takim samym lnianym płótnie, co wcześniejsze dzieło:
Chrzest Pana Jezusa,
Sen Jakuba,
Przypowieść o siewcy oraz
Wjazd do Jerozolimy.
Organy
Widok na organy
Również obiektem, który latem przyciąga najwięcej zwiedzających, są organy. Kunsztowny prospekt organowy został uratowany z pożaru poprzedniego kościoła, zaś same organy pneumatyczne pochodzą z 1914 roku, ale ich historia rozpoczęła się 10 lat wcześniej, kiedy to z Berlina przybył Otto Conrad. Podziwiał wyborny prospekt instrumentu, jednak szukał możliwości, aby zbudować wówczas najnowocześniejsze organy pneumatyczne z wolną kombinacją. Conrad postanowił więc zakupić odpowiedni sprzęt – poprosił o pomoc władze Gdańska. Te odmówiły. Oto, jak jego starania opisuje jego syn, Verner Condrad: Ojciec samodzielnie zbierał datki, dawał koncerty… i tak przez 9 lat uzbierał 1//2 potrzebnej kwoty, (czyli 7000 marek w złocie).
”Wówczas po raz kolejny zwrócił się o pomoc do władz Gdańska.” Udało się! Organy zostały wykonane przez firmę Schlag & Söhne ze Świdnicy. Posiadają 32 głosy oraz 2 rzędy registrów wysuwanych i 1 ręczny. Dodatkowo wmontowano tzw. Rollschweller. Urządzenie to pozwala na włączenie poszczególnych głosów przez obracanie nogą wałka. Bez wątpienia dzięki wszystkim tym dodatkom osoby niepełnosprawne, w tym niewidome, a nawet ociemniałe wykonują na świdnickich organach koncerty! Instrument oddano do użytku 3 dni przed wybuchem I w.ś. Kilka lat później, organista i jego syn wyłącznie na podstawie instrukcji skonstruowali duży wentylator Ventus.
Chrzcielnica i ambona
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Stegnie i zabytkowa chrzcielnica z 1666 roku. Pierwotnie została wykonana dla kościoła św. Jana w Gdańsku, jako dar fundacji Katarzyny Zapio. Przez starania M. Krugera 15 listopada 1682 roku ofiarowano ją kościołowi w Stegnie. Wykonawca jej jest nieznany. W 1999 r. konserwację przeprowadziła Jolanta Pabiś-Gagis i Andrzej Gagis.
Na koniec kolejna duma kościoła – ambona wykonana przez Marcina Glabitzkiego. Bez wątpienia jest to dzieło bogato zdobione: płaskorzeźbami, które przedstawiają 4 ewangelistów i 4 proroków większych oraz ornamentami roślinnymi, ukończono 30 lipca 1687 roku.
Muzeum Stutthof jest zorganizowane na części dawnego obozu (ok. 20 ha). Bez wątpienia wśród najważniejszych jego zabytków to częściowo zachowany Stary Obóz, komora gazowa, komendantura wraz z garażami, przestrzeń ogrodów warzywnych i szklarni. Teren miejsca pamięci obejmuje także rekonstrukcję krematoriów, puste już dziś pola tzw. Nowego Obozu i Obozu Żydowskiego, a także pomnik monumentalny autorstwa Wiktora Tołkina. Przede wszystkim na uwagę zasługują bogate zgromadzone i przechowywane archiwa poobozowe. Bez wątpienia stała wystawa główna oraz organizowane wystawy czasowe to obowiązkowy punkt dla miłośników historii.
Muzeum jest jednostką bezpośrednio podporządkowaną Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego, który pełni funkcję tzw. „organizatora” Muzeum. Od 23 kwietnia 2018 r. pełna nazwa instytucji brzmi „Muzeum Stutthof w Sztutowie. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1939-1945)”[1].
Muzeum Stuthoff – Działalność
Muzeum zorganizowane zostało w schemat kilkudziałowy. Wśród których istotną funkcję pełnią dział oświatowy, dział dokumentacyjny, a także dział naukowy, którego siedziba mieści się w Sopocie. Muzeum jest dostępne przez cały rok, zwiedzającym umożliwia się uczestnictwo w projekcjach filmów dokumentalnych, zwiedzanie z przewodnikiem lub tzw. audioguidem.
Od 16 grudnia 2015 r. Muzeum Stutthof prowadzi Oddział – Muzeum Piaśnickie w Wejherowie[2][3].
Muzeum Stuthoff – Frekwencja
W 2017 roku Muzeum Stutthof w Sztutowie zwiedziło prawie 107 tysięcy osób (około 8% wzrost w stosunku do roku 2016), z czego 12-15% stanowili obcokrajowcy[4].
Morsowanie i jego korzyści są bardzo duże. Z pewnością do pozytywnych efektów należy stymulacja aktywności układu immunologicznego powodująca wzrost ilości limfocytów monocytów oraz Wzrost aktywności interleukiny-6. Dowiedziono również że zabiegi te korzystnie wpływają na stres oksydacyjny organizmów wydłużając jego młodość.
Zdrowotne zalety regularnych kąpieli w zimnej wodzie już znane od czasów starożytnych.
z pewnością zwiększa się odporność na zimno m.in. przez podniesienie podstawowej przemiany materii
krótkotrwała ekspozycja na silne zimno zwiększa odporność organizmu m.in. o 40% na wirusowe choroby zakaźne górnych dróg oddechowych. Jednak długa ekspozycja na zimno bez wystarczającej regeneracji (przewlekły stres) obniża odporność na infekcje. Podobnie jak zbyt intensywny trening fizyczny powyżej 80% VO2max przyczynia się do apoptozy limfocytów i spadku odporności.
nagłe zmiany temperatur zwiększają wydolność układu sercowo-naczyniowego
poprawia ukrwienie skóry, w konsekwencji wpływając na jej lepszą kondycję i wygląd
polepsza parametry krwi jak profil lipidowy, hormonalnyoraz ciśnienie krwi.
poprawia regenerację organizmu po intensywnym wysiłku fizycznym lub psychicznym (redukuje poziom stresu)
pływanie w lodowatej wodzie wpływa korzystnie na psychikęm.in. przez aktywację przywspółczulnego układu nerwowego działa przeciwdepresyjnie. Ta metoda wykorzystywana jest w leczeniu depresji
bezsprzecznie redukuje stany zapalne
zimno aktywuje brunatną tkankę tłuszczową, której aktywność w procesie tzw. termogenezy bezdrżeniowej. Może pomóc m.in. w przypadku redukcji nadmiernie rozwiniętej podściółki tłuszczowej.
W celu polepszenia efektów kąpieli w zimnej wodzie morsowanie można połączyć z wizytą w saunie.
Wejście do wody
Do uprawiania morsowania nie jest potrzebny specjalny sprzęt. Wiele osób korzysta jednak, oprócz kostiumu kąpielowego, także z ciepłej czapki oraz obuwia i rękawiczek np. z neoprenu.
Zamierzając pływać w zimnej wodzie w danym dniu, należy być: wypoczętym, trzeźwym i na czczo (3 h przed wejściem do wody nie należy jeść). Tuż przed wejściem do wody wykonuje się min. 15-minutową rozgrzewkę organizmu. Wchodzenie do wody po wpływem substancji wpływających na działanie układu nerwowego jest niedopuszczalne, dotyczy to też alkoholu, który zmniejsza odporność organizmu na hipotermię.
Długość kąpieli uzależniona jest od samopoczucia, doświadczenia, wieku i temperatury wody. Najniebezpieczniejszym momentem podczas morsowania, związanym z największą liczbą zgonów w wyniku utonięcia, jest szok termiczny (ang. cold shock). Po zanurzeniu szczytowy moment szoku termicznego osiągany jest po około 30 sek., adaptacja osiągana jest dopiero po około 2 min. Dłuższe przebywanie w wodzie prowadzi do powolnego wychłodzenia coraz głębszych warstw organizmu. Prowadząc po pewnym czasie do zaburzeń przewodnictwa nerwowego obserwowanego w postaci zaburzeń czucia, spadku siły, problemów z poruszaniem się, paraliżu obwodowego, co może wpłynąć na ryzyko utonięcia. U zdrowych osób w ciągu pierwszych 30 min hipotermia nie powinna się pojawić.
Szlak rowerowy – z pewnością zapraszamy rowerzystów do korzystania z trasy rowerowej wybudowanej na Mierzei Wiślanej. Zaczynamy w Gminie Stegna w miejscowości Mikoszewo, gdzie rozpoczyna się nasza trasa. Kończymy na Granicy Państwa w miejscowości Krynica Morska – Piaski. Z pewnością po drodze las, natura, pobliskie plaże bogate w bursztyn – złoto Bałtyku zachwyci każdego. More
Trasa
Proponujemy korzystanie z następujących odcinków trasy: 1. Mikoszewo – Stegna do granicy gmin Stegna i Sztutowo w pobliżu Muzeum Stutthof: 14,82 km realizowany przez Gminę Stegna. Rozpoczyna się od Mikoszewa, po drodze malowniczy Jantar, Jantar Leśniczówka, Junoszyno, dalej Stegna i droga do Sztutowa.
2. Sztutowo – Kąty Rybackie: 2,086 km realizowany przez Gminę Sztutowo – odcinek, stanowiący ciekawe urozmaicenie równej nawierzchni trasy i wyzwanie dla rowerzystów. Liczne dosyć strome podjazdy i zjazdy wymagają uwagi i wysiłku, ale zapalonym rowerzystom sprawią wiele przyjemności. Ścieżka przebiega tuż przy drodze 501, można więc uniknąć ruchu samochodowego, który na tym odcinku jest dosyć duży.
3. Kąty Rybackie – Przebrno o długości 7,75 km realizowany przez Gminę Sztutowo.- odcinek ten jest w trakcie budowy i zostanie ukończony w miesiącu sierpniu 2018 r.
4. Przebrno – Krynica Morska: 1,038 km realizowany przez Gminę Miasta Krynica Morska – krótki odcinek w urokliwym lesie. Do trasy można dojechać rowerem od drogi 501 naprzeciw Pomnika budowniczych obozu Stutthof.
5. Na koniec Krynica Morska – Piaski: 15, 276 km realizowany przez Gminę Miasta Krynica Morska – zaczyna się w Krynicy Morskiej przy budynku Straży Granicznej i prowadzi aż do Granicy Państwa. Mijając po drodze zjazdy na dzikie plaże oraz ważne punkty widokowe: Wielbłądzi Garb i Góra Pirata. Ze ścieżki rowerowej można dojechać do Krynicy Morskiej – Piasków odnogą prowadząca wprost do tej miejscowości. (zródło http://www.krynicamorska.tv/1,19446,Mierzeja-Wislana-na-rowerach.html)
Przede wszystkim trasa ta to wspaniałą podróż i przygoda.
Trasa jest budowana w ramach projektu: „Ochrona i zabezpieczenie obszarów chronionych poprzez rozbudowę infrastruktury ukierunkowującej ruch turystyczny w drodze wyznaczenia i budowy szlaków turystycznych na wybranych odcinkach leśnych od Mikoszewa do Granicy Państwa w Krynicy Morskiej”.
Po szczegółowe informacje po kliknięciu na zdjęcie.
Bursztynowa komnata i Wojciech Głodzik, który tworzy kolekcję już trzydzieści lat. Czyli od czasu, kiedy zaczął zajmować się obróbką bursztynu w swojej pracowni. Zgromadzone przez siebie eksponaty postanowił udostępnić szerszej publiczności. Umieścił je w nowo wybudowanym obiekcie – rekonstrukcji żuławskiego domu podcieniowego w Stegnie. More
Bursztynowa komnata to miejsce ekspozycji jest nieprzypadkowe, bowiem, oprócz bursztynu, pasją właściciela Muzeum jest właśnie architektura żuławskich domów podcieniowych. W sali Muzeum Bursztynu zwiedzający mogą: obejrzeć kolekcję unikatowych brył bursztynu bałtyckiego oraz uwięzionych w nich owadów i roślin, zobaczyć drzewo ociekające bursztynem, odkryć historię zaginionej Bursztynowej Komnaty, zapoznać się z początkami bursztynnictwa, nauczyć się odróżnić bursztyn od falsyfikatów.
Skład chemiczny:
mieszanina kilkudziesięciu różnych związków, o średniej zawartości ok. 67 do 81% węgla i ok. 1% siarki; resztę stanowią tlen i wodór. Jednym ze składników jest kwas bursztynowy (3–8% w sukcynicie, poniżej 3% w innych odmianach bursztynu)
Barwa: jasnożółta do brunatnej („bursztynowa”), bywa też mlecznobiały, niebieski, zielonkawy, bezbarwny, czerwony i czarny
Połysk: tłusty Przełam: muszlowy, schodkowy Przezroczystość: przezroczysty, przeświecający, do nieprzezroczystego Rysa: biała Twardość w skali Mohsa: 2,0 – 2,5 Gęstość: 1,05 – 1,09 g/cm³ Łupliwość: brak Luminescencja: fluoroscencja – brunatnobiała do żółtozielonej, dla burmitu niebieska Temperatura topnienia 287–300 °C Współczynnik załamania światła 1,539 – 1,542
Bursztyn to przede wszystkim nieregularne bryłki. Największa znaleziona bryła bursztynu bałtyckiego waży 9,75 kg. To z pewnością jeden z cenniejszych okazów. Najczęściej spotykany jest bursztyn żółty, rzadsze są odmiany bezbarwne, czerwone, zielonkawe, a ich przejrzystość zależy od zawartości drobnych pęcherzyków powietrza. Przede wszystkim bryłki bursztynu zawierają niekiedy pochodzące z okresu kredy i kenozoiku szczątki zwierząt lub roślin, tzw. inkluzje. Inkluzje stałe są reprezentowane przez różne minerały np. piryt czy kwarc, oraz owady, rzadziej pajęczaki, drobne płazy i gady (również dinozaury, w tym ptaki), rośliny i ich szczątki. Inkluzje stanowią cenny materiał badawczy dla biologów i paleontologów.
Informacje i zdjęcia na podstawie strony muzeum: http://www.bursztynowakomnata.com.
