Bursztynowa komnata i Wojciech Głodzik, który tworzy kolekcję już trzydzieści lat. Czyli od czasu, kiedy zaczął zajmować się obróbką bursztynu w swojej pracowni. Zgromadzone przez siebie eksponaty postanowił udostępnić szerszej publiczności. Umieścił je w nowo wybudowanym obiekcie – rekonstrukcji żuławskiego domu podcieniowego w Stegnie. More
Bursztynowa komnata to miejsce ekspozycji jest nieprzypadkowe, bowiem, oprócz bursztynu, pasją właściciela Muzeum jest właśnie architektura żuławskich domów podcieniowych. W sali Muzeum Bursztynu zwiedzający mogą: obejrzeć kolekcję unikatowych brył bursztynu bałtyckiego oraz uwięzionych w nich owadów i roślin, zobaczyć drzewo ociekające bursztynem, odkryć historię zaginionej Bursztynowej Komnaty, zapoznać się z początkami bursztynnictwa, nauczyć się odróżnić bursztyn od falsyfikatów.
Skład chemiczny:
mieszanina kilkudziesięciu różnych związków, o średniej zawartości ok. 67 do 81% węgla i ok. 1% siarki; resztę stanowią tlen i wodór. Jednym ze składników jest kwas bursztynowy (3–8% w sukcynicie, poniżej 3% w innych odmianach bursztynu)
Barwa: jasnożółta do brunatnej („bursztynowa”), bywa też mlecznobiały, niebieski, zielonkawy, bezbarwny, czerwony i czarny
Połysk: tłusty Przełam: muszlowy, schodkowy Przezroczystość: przezroczysty, przeświecający, do nieprzezroczystego Rysa: biała Twardość w skali Mohsa: 2,0 – 2,5 Gęstość: 1,05 – 1,09 g/cm³ Łupliwość: brak Luminescencja: fluoroscencja – brunatnobiała do żółtozielonej, dla burmitu niebieska Temperatura topnienia 287–300 °C Współczynnik załamania światła 1,539 – 1,542
Bursztyn to przede wszystkim nieregularne bryłki. Największa znaleziona bryła bursztynu bałtyckiego waży 9,75 kg. To z pewnością jeden z cenniejszych okazów. Najczęściej spotykany jest bursztyn żółty, rzadsze są odmiany bezbarwne, czerwone, zielonkawe, a ich przejrzystość zależy od zawartości drobnych pęcherzyków powietrza. Przede wszystkim bryłki bursztynu zawierają niekiedy pochodzące z okresu kredy i kenozoiku szczątki zwierząt lub roślin, tzw. inkluzje. Inkluzje stałe są reprezentowane przez różne minerały np. piryt czy kwarc, oraz owady, rzadziej pajęczaki, drobne płazy i gady (również dinozaury, w tym ptaki), rośliny i ich szczątki. Inkluzje stanowią cenny materiał badawczy dla biologów i paleontologów.
Informacje i zdjęcia na podstawie strony muzeum: http://www.bursztynowakomnata.com.
